Nie dajcie się oszukać ani lekarzom ani ... wyłudzaczom!!!!

Witajcie,  

Ostatnio pojawia się coraz więcej oszustów w stylu A-G (głośna sprawa ale nie ma co reklamować oszusta). W związku z tym chciałem pokazać Wam fajny nowy serwis prezentujący WŁAŚNIE oszustów i to z imienia i nazwiska .... polecam.

http://lapac-zlodzieja.blogspot.com/

Nie dajcie się oszukać SZCZEGÓLNIE aktywni się zrobili wyłudzacze przed Świętami.

Odra ... piękna rzeka ale choroba niemiła

ODRA jest chorobą wirusową. Źródłem zakażenia jest inne chore dziecko, a przenoszenie infekcji odbywa się drogą kropelkową (kaszel, kichanie).

Ze względu na wykonywane szczepienia zachorowalność zmniejszyła się wielokrotnie.

Okres występowania - (tzn. stan w którym dziecko jest już zakażone, ale jeszcze nie ma objawów klinicznych) wynosi od 9-14 dni. Największa zakaźność występuje na 5 dni przed pojawieniem się wysypki oraz 4 od chwili jej ukazania się.

Objawy - występuje gorączka, zaczerwienione oczy i światłowstręt (nieżyt spojówek), katar, ból gardła i kaszel. Kaszel jest często bardzo męczący i suchy. Twarz dziecka wygląda jak po długotrwałym płaczu. Następnie pojawia się wysypka gruboplamista, zlewająca się. Pojawia się początkowo za uszami, następnie przechodzi na twarz i szyję, a potem na tułów i kończyny. Śluzówki jamy ustnej są zaczerwienione. Od chwili ukazania się wysypki (po 4-5 dniach) temperatura opada i dziecko powoli wraca do zdrowia. W niektórych przypadkach, zwłaszcza u dzieci ze zmniejszoną odpornością, odra może mieć przebieg szczególnie ciężki (wysypka krwotoczna).

Powikłania - najczęstszym powikłaniem jest zapalnie ucha, zapalenie krtani (może przebiegać z dużą dusznością), zapalenie płuc, mięśnia sercowego oraz najgroźniejsze powikłanie - odrowe zapalenie mózgu. Dołączenie się powikłań często manifestuje się ponownym skokiem gorączki i w takim przypadku należy niezwłocznie poprosić lekarza.

Ospa wietrzna (borelioza) - leczenie

Ospa wietrzna jest najczęściej zauważana dopiero, gdy u dziecka wystąpi charakterystyczna wysypka. W takim przypadku nie można zrobić nic więcej, jak tylko przejść chorobę, która może utrzymywać się nawet 3 tygodnie. Choroba taka jak wietrzna ospa wbrew pozorom może dać nam się we znaki. Nie wolno pod żadnym pozorem bagatelizować tej dolegliwości. Sprawdź jak można łagodzić objawy, spokojnie przebyć tą chorobę.

Leczenie ospy wietrznej jest raczej skierowane bardziej ku złagodzeniu świądu. Osoba chora w czasie gorączki musi leżeć w łóżku. Wskazane są też częste kąpiele w płynach odkażających i zmiana ubrania. Kąpiel, najlepiej by odbywała się w ciepłej wodzie z dodatkiem sody oczyszczonej (łyżeczka na 1litr) lub siemienia lnianego. Osoba chora powinna również dostawać leki przeciw gorączkowe. Pod żadnym pozorem nie powinno się podawać aspiryny. To spowodować może wystąpienie zespołu Reye’a.

W przypadku, gdy zostanie zaobserwowane zakażenie wykwitów, koniecznie udaj się po pomoc do lekarza. Niestety w tym przypadku może zajść konieczność użycia antybiotyku w formie maści, kremu lub podawanego doustnie. Tego typu działania na pewno uchronią dziecko przed powstaniem nieprzyjemnych blizn.

Acyklowir

Osoby, które borykają się z zaburzeniami odporności powinny stosować Acyklowir. Jest to lek przeciw wirusowy. Skraca on czas choroby i zapobiega powikłaniom.

Ospa wietrzna (borelioza) - profilaktyka

Jedną z potwierdzonych metod, która eliminuje możliwość zarażenia, jest szczepienie ochronne. Od roku 1995 w Stanach Zjednoczonych zostały wprowadzone szczepienia powszechne przeciwko ospie wietrznej. To spowodowało, że liczba osób trafiających do szpitali z ciężkimi powikłaniami ospy zmniejszyła się o 88% w przeciągu 7 lat od wprowadzenia szczepień.

Godnym podkreślenia jest fakt, iż na terenie naszego kraju szczepienie przeciw ospie wietrznej jest zalecane przez Ministerstwo Zdrowia. Każdy, kto nie chorował i nie został zaszczepiony w ramach szczepień obowiązkowych, powinien to zrobić. Główny nacisk, w tym przypadku jest nakładany na kobiety planujące zajście w ciążę. Każda pani, która zamierza starać się o dziecko powinna wcześniej zaszczepić się.

Szczepienia przeciw ospie wietrznej są obowiązkowe u dzieci, które nie ukończyły dwunastego roku życia, a także wcześniej nie chorowały. Jest to tak zwana grupa podwyższonego ryzyka. Szczepionkę można już zastosować u dzieci, które ukończyły 9 miesiąc życia. Szczepionka powinna być podana w dwóch dawkach w odstępie, co najmniej 6 tygodni. Wielu lekarzy wskazuje, iż najlepiej jest dziecko zaszczepić między pierwszym, a drugim rokiem życia.

W przypadku, gdy mieliśmy kontakt z osobą zarażoną, a chcemy uniknąć zachorowania, powinniśmy zaszczepić się w ciągu 72 godzin od wizyty u chorego. To zapewni nam ochronę bądź też sprawi, że przebieg choroby będzie łagodniejszy.

Trudne przypadki

Istnieje grupa osób, które nie mogą zostać zaszczepione po kontakcie z zarażonym. Należą do nich osoby z zaburzeniami odporności (także zakażone wirusem HIV) lub poddawane leczeniu immunosupresyjnemu, nieszczepione dzieci z białaczką lub chłoniakiem. Kobiety w ciąży oraz noworodki matek, które zachorowały na ospę 4-5 dni przed lub 2 dni po porodzie również nie mogą zostać poddane szczepieniu. W wyżej opisanych przypadkach należy zastosować uodpornienie bierne. Do tego wykorzystuje się hiper immunizowaną immunoglobulinę przeciw ospie. Środek ten należy podać do 96 godzin po kontakcie z osobą chorą na ospę wietrzną. Immunoglobulina działa ochronnie przez około 3 tygodnie.

I pamiętajmy ... zdrowie jest najważniejsze!!!

Ospa wietrzna (borelioza) - objawy

Wstępne objawy zakażenia ospą wietrzną niestety wyglądają podobnie jak w przypadku grypy. Do zachorowań najczęściej dochodzi wczesną wiosną i późną zimą. Osoby zarażone skarżą się na gorączkę 37-40C, bóle stawów, a także ogólne pogorszenie nastroju. Jednakże należy podkreślić fakt, iż są to tylko objawy wstępne, które przekształcają się w trakcie choroby.

Na samym początku na skórze chorej osoby pojawiają się małe czerwone plamki. Te z kolei formują się w grudki, a następnie w pęcherzyki wypełnione cieczą. Ostatnim stadium choroby jest pojawienie się krosty, która przeradza się w strup. Po kilku dniach odpada on od powierzchni naszej skóry. Cykl ten trwa około 5-7 dni. Zmorą osób zakażonych jest również bardzo uciążliwy świąd, który towarzyszy pojawieniu się zmianom skórnym. Wykwity pojawić się mogą w różnych miejscach. Najczęściej spotkać je można na tułowiu i twarzy, nieco mniej występuje na kończynach. Na samym początku choroby często dochodzi do pojawienia się wykwitów, zmian na owłosionej skórze głowy.

Powikłania

Niestety w przypadku ospy wietrznej, tak jak i wielu innych chorób, dojść może do powikłań, których przykładem jest zliszajowacenie lub półpasiec. U dzieci ospa wietrzna przebiega na ogół spokojnie, według standardowego schematu. W przypadku osób dorosłych bywa nieco ciężej.

I pamiętajmy ... zdrowie jest najważniejsze!!!

Choroby z wysypką - Różyczka - leczenie

Leczenie jest objawowe, a więc skupiające się na likwidacji lub łagodzeniu objawów, a nie przyczyn choroby. Dlatego w przypadku różyczki ogranicza się ono przede wszystkim do odizolowania pacjenta od zdrowych ludzi, w celu zapobiegnięcia rozprzestrzeniania się wirusa, a także podawania leków obniżających temperaturę ciała. 

Ewentualnie stosuje się inne lekarstwa jeśli chorobie towarzyszą rzadziej spotykane objawy, jak chociażby bóle stawów. W zasadzie jednak nie dochodzi do takich zdarzeń i różyczkę należy po prosty przetrwać w łóżku, czekając aż sama zdecyduje się z nami pożegnać.

Różyczka - choroba jednokrotna ... NIE

Najpierw, po ukończeniu przez dziecko roku (z reguły 13-14 miesięcy), a następnie w wieku 13 lat. Wtedy jest to bardzo ważne dla dziewczynek. Można podać tzw. szczepionkę skojarzoną, która chroni nie tylko przed różyczką, ale również odrze i śwince. Trwałość oblicza się na 10 lat. Ale i tak najskuteczniejszą bronią przed różyczką, czyli trwałą ochroną, jest przebycie choroby w okresie dziecięcym. Powodem takiego stanu rzeczy są przechowywane do końca życia we krwi białka odpornościowe, które powodują, iż nie można zarazić się po raz drugi.

Powikłania w różyczce - choroby z problemami

Istnieją natomiast przypadki powikłań, a do częstszych efektów zarażenia różyczką należą: różyczkowe zapalenie mózgu, różyczkowe zapalenie stawów i plamica różyczkowa. Jednak najgroźniejsza ta choroba jest dla kobiet w ciąży, ponieważ może spowodować zespół różyczki wrodzonej, określanego również jako zespół Gregga, od nazwiska australijskiego okulisty Normana Gregga, który w 1941 roku jako pierwszy poprawnie zdefiniował ten problem. Są nim powiązane ze sobą zagrożenia zdrowia dziecka, takie jak uszkodzenia układu sercowo-naczyniowego i nerwowego, a także wzroku i słuchu. Aby zapobiec zachorowaniu na różyczkę można przyjąć szczepionkę. W naszym kraju szczepienia są obowiązkowe. Stosuje się je dwukrotnie.

Choroby takie jak różyczka ... z wysypką

Ciekawostką jest fakt, iż wysypka przypomina tą związaną z inną popularną chorobą dzieci – odrą. Jednak w przypadku różyczki przebieg jest łagodniejszy, a jej leczenie jest łatwiejsze. Po kilkudziesięciu godzinach wysypka znika, przeważnie nie pozostawiając żadnych śladów. Mniej więcej tydzień przed jej pokazaniem się rozpoczyna się okres zaraźliwości i trwa on do 3-5 dni po ustąpieniu wysypki. Łagodzenie można przeprowadzić np. przy pomocy herbatki zdrowotnej.

Choroby dzieci ... czy tylko? Dziś RÓŻYCZKA

Różyczka to zakaźna choroba wieku dziecięcego, lecz zdarza się, że atakuje ona również osoby dorosłe. Częściej mamy z nią do czynienia w okresie jesienno-zimowym, gdy dni są chodne, a poziom wilgotności powietrza podniesiony. Wywołuje ją wirus o tej samej nazwie. Do zarażenia zachodzi poprzez drogę kropelkową. Wystarczy więc kontakt z chorą osobą, lub nawet tylko używanie tych samych przedmiotów co ona.

Różyczka posiada stosunkowo długi okres wylęgania, który jest szacowany na 2 do 3 tygodni. Pierwszym objawem jest wysoka gorączka. Następnie pojawiają się małe plamki wysypki, które jednak po pewnym czasie łączą się w jedną, tworząc na skórze zaczerwienione obszary. Powiększone zostają również węzły chłonne, a ich dotykanie powoduje ból. Nie jest wykluczone powstawanie również bolących ran w jamie ustnej.